„Proširenje EU je mrtvo slovo na papiru, a…kandidatima (se) prodaju prazna obećanja samo kako bi se iznudili ustupci i puna pokornost…države (kandidati) se varaju praznim riječima da će ući u EU, dok se iza kulisa od njih očekuje da bezuslovno podrede svoju spoljnu politiku interesima Brisela i Vašingtona…“ Ključni cilj EU elite (je) „obračun s Moskvom“ po svaku cijenu. (Zoran Milanović, predsjednik Republike Hrvatske; IN4S, 29.maj 2025.)
„Moj posao je…da uspravljeni uđemo u Evropsku uniju, a ne na koljenima kako što bi to neki poželjeli ( Borba.me, 3.oktobar 2024.). Mi nemamo bližih od vas (opozicije), pomozite nam da uđemo u Evropsku uniju. (Borba.me, 26.decembar 2024.). Spreman sam da vas (poslanike DPS-a i ostale opozicije) nosim na leđima do EU (IN4S, 26.decembar 2024.) (Andrija Mandić, predsjednik Skupštine i Nove srpske demokratije (NSD))
„Ko će drugi da uvede Crnu Goru u Evropsku uniju, osim ako ne ja i ljudi slični meni. (3.oktobar 2024; Borba.me). Evropa nema cijenu, prvo ćete morati da nas ubijete da bi zaustavili naš evropski put! (IN4S, 18.decembar 2024;). Ako nemate snage (obraćanje Dritanu Abazoviću i poslanicima DPS-a), nosićemo vas na leđima do Brisela kao naši preci na Neretvi.“ (IN4S, 26.decembar 2024.) (Milan Knežević, predsjednik Demokratske narodne partije (DNP))
„Na dan kada Ruska Federacija obilježava svoj nacionalni praznik – Dan Rusije, Skupština Crne Gore, bez ijednog glasa protiv, izglasala je odluku o slanju pripadnika Vojske Crne Gore u sastav misije vojne pomoći Evropske unije za podršku Ukrajini…Time je crnogorski parlament, na simboličan i za mnoge ponižavajući način, potvrdio novi geopolitički kurs zemlje – onaj koji je u potpunoj suprotnosti sa tradicionalnim vezama sa Rusijom i bratskim slovenskim narodima.“ (IN4S, 12.jun 2025.)
„Crnogorska Skupština usvojila je danas odluku o upućivanju pripadnika Vojske Crne Gore (VCG) u sastav vojne pomoći Evropske unije (EU) za podršku Ukrajini…Za tu odluku glasalo je 49 poslanika, a tri su bila uzdržana (poslanici Kneževićevog DNP-a). „Za“ su bili poslanici Pokreta Evropa sad, Nove srpske demokratije, Demokrata, Bošnjačke stranke, SNP, DPS, Socijaldemokrata, Hrvatske građanske incijative.“ (Borba, me, 12.jun 2025.)
„…Crnogorski vojni instruktori biće uključeni u obuku ukrajinskih vojnika za borbu protiv ruske vojske. Dakle, učestvovaće u neposrednoj pripremi ljudstva za ratne operacije. To je, faktički, posredno učestvovanje u ratu…“ (Borba.me, 15.jun 2025.)
Otvorena antiruska politika „srpskih“ i „prosrpskih“ državnika i političara pravda se time da Ukrajina nije priznala nezavisnost lažne druge albanske države na Balkanu?! Međutim, ukrajinske nacifašističke vlasti nijesu priznale lažnu državu Republiku e Kosovës (RK), ne zbog podrške Srbiji i srpskom narodu, već što bi time priznale legitimitet i legalitet vraćanja Donjecke NR, Luganske NR, Zaporoške i Hersonske oblasti u sastav Ruske Federacije.
Opisanim skupštinskim glasanjem, Andrija Mandić, Milan Knežević, Vladimir Joković i njihovi partijski doglavnici su, definitivno, izgubili legitimitet da zastupaju interese Srba i Crnogoraca koji govore srpskim jezikom.
Dana 19.oktobra 2023.godine, 11 partija su potpisale koalicioni Sporazum za formiranje 44. (Spajićeve) Vlade. Među njima i Nova srpska demokratija (NSD) Andrije Mandića, Demokratska narodna partija (DNP) Milana Kneževića i Socijalistička narodna partija (SNP) Vladimira Jokovića.
Osnovni principi međusobne saradnje su, po tom Sporazumu, i poštovanje Ustava, perspektiva Crne Gore, kao „naredne članice“ EU i jačanje saradnje u okviru (zločinačkog, terorističkog i okupatorskog) NATO saveza, koji je razarao Srbiju i Crnu Goru i, bombama i raketama, utjerivao nam demokratiju.
Međutim, poštovanje Ustava podrazumijeva odustanak od zalaganja za njegove promjene ili za donošenje novog ustava (putem ustavotvorne skupštine), preciznije, od zalaganja da većinski srpski jezik bude službeni jezik, te za promjenu državnih simbola (krivotvorene zastave i, prije svega, dijela himne čije je dvije trećine napisao ustašoljub Sekula Drljević), kao i za definisanje Srba, koji su stvorili državu Crnu Goru, kao konstitutivnog naroda.
Potpisivanje Sporazuma znači i moratorijum (zamrzavanje) na institucionalno suprotstavljanje krivotvorenju crnogorske istorije, te izradi i uvođenju u nastavu udžbenika za srpski jezik, istoriju i druge društvene nauke..
Koalicionim sporazumom i NSD, DNP i SNP su pristale na: 1) „osudu ruske agresije na Ukrajinu“ (“:..Rusija je često intervenisala i pokušavala da se miješa u naše etničke grupe…Rusija je zainteresovana samo za izazivanje haosa…“, kazao je Milojko Spajić); 2) sankcije Rusiji (jednostrano prekinuvši komunikaciju sa ruskim partijama i ruskom ambasadom u Podgorici); 3) priznanje lažne države RK na Kosovu i Metohiji; 4) članstvo Crne Gore u NATO paktu; 5) zapadni narativ o „genocidu“ u Srebrenici?!
U dijelu „Političke, normativne i projektne odredbe Sporazuma“ navodi se:
„…2…Jasno smo definisali i uskladili stavove oko vanjske i bezbjednosne politike EU i NATO…
…4…saglasni smo da će vanjskopolitička orijentacija 44. Vlade biti utemeljena na…kredibilnom članstvu Crne Gore u NATO, daljem razvijanju prijateljske saradnje sa svim susjednim državama priznatim od strane Crne Gore (znači, i sa lažnom državom RK?!)…Vlada će ostati posvećena punoj usklađenosti vanjske politike sa vanjskom i bezbjednosnom politikom Evropske unije…“
Znači, svi konstituenti 44. Vlade su se složili i sa prijemom RK u Savjet Evrope (SE) i nakon njenog prijema, neće napustiti vladajuću koaliciju, te da će se i političke skupine Mandića, Kneževića i Jokovića ubuduće, umjesto Svetom Savi i Svetiteljima našim, moliti bjelosvjetskim lihvarima i njihovim satanističkim sektama – Evropskoj uniji i NATO paktu?!
Ovakvo njihovo političko pozicioniranje znači i odricanje od tekovina blagodatnih litija u Crnoj Gori, s kraja 2019. i 2020.godine, čiji je scenario bio Bogopis Svetog Save, Svetog Vasilija Ostroškog Čudotvorca Milostivog, Svetog Petra Cetinjskog i drugih naših Srpsko – Ruskih Svetitelja, slava Im i hvala!
Dana 2.novembra 2024.godine, portal IN4S je objavio tekst pod naslovom „DNP i NSP različito glasali o Deklaraciji POSP: Bojović uzdržan, Đurović i Božović „za““ Na sastanku Parlamentarnog odbora za stabilizaciju i pridruživanju Crne Gore i Evropske unije (POSP), koji je završen 1.novembra tekuće godine, usvojena je zajednička Deklaracija sa preporukama.
Poslanici Nove srpske demokratije (NSD) Dejan Đurović i Jelena Božović, prvobitno, nijesu glasali za amandman kojim se osuđuje „agresija Ruske Federacije u Ukrajini i poziva na sankcije i restriktivne mjere prema RF i Bjelorusiji“, ali su podržali tekst Deklaracije koji je sadržavao i amandman protiv kojega su prethodno glasali?! Poslanik Kneževićeve DNP Vladislav Bojović je bio uzdržan?!
U tekstu Deklaracije je, između ostalog, navedeno:
„…(POSP) Pozdravlja punu usklađenost Crne Gore sa zajedničkom vanjskom i bezbjednosnom politikom EU, uključujući jasan odgovor na agresorski rat Rusije protiv Ukrajine i uvođenje restrikcija (sankcija) Ruskoj Federaciji i Bjelorusiji.
…Naglašava važnost dobrosusjedskih odnosa (dakle i sa RK?!)…
Pozdravlja posvećenost svih crnogorskih partija EU (i NATO) integracijama…
Poziva na jačanje prava autohtonih nacionalnih manjina u Crnoj Gori.“
„Srpski“ poslanici u POSP-u nijesu, a bili su dužni, zahtijevali da se u tekst Deklaracije unese i poziv za „jačanje prava srpskog naroda u Crnoj Gori“! Iako je konstitutivni narod koji je stvorio državu Crnu Goru i omogućio njeno vjekovno trajanje, status srpskog naroda je ustavno nedefinisan i, u stvarnosti, sveden je na nacionalnu manjinu?!
Mediji su saopštili da je, 14.maja 2025.godine, ministar vanjskih poslova Ervin Ibrahimović, na sastanku Komiteta ministara, glasao je za prijem lažne države RK u Savjet Evrope (SE).
Istog dana, Andrija Mandić nije zaprijetio raskidom koalicije, već je samo zahtijevao da se Spajićeva Vlada odredi prema tom pitanju. To je bacanje prašine u oči Srbima i Crnogorcima koji govore srpskim jezikom, jer se ta Vlada već odredila koalicionim Sporazumom od 19.oktobra 2023.godine, kojim je dogovoreno priznanje nezavisnosti RK, što podrazumijeva i podršku njenom učlanjenju u međunarodne organizacije.
Spajićeva Vlada priznaje lažnu drugu albansku državu na Balkanu i sa njenim čelnicima održava prisne kontakte i redovno im čestita dan jednostrano i nasilno proglašene nezavisnosti, uz radosno očekivanje „daljeg unapređenja dobrosusjedskih odnosa“.
Inače, Spajićev „Pokret Evropa sad“ (PES) je globalistička i pronatovska skupina jasne antisrpske i antiruske orijentacije.
Još od 1998.godine Crna Gora je, pravno i faktički, „narko – tobako banana država“, odnosno kolonija SAD, V. Britanije, EU i NATO pakta. Našom državnom politikom, ključnim državnim i bezbjednosnim službama i ekonomijom (privredom) „suvereno“ rukovode njihove vlasti i tajne službe. Formalno, Crnom Gorom dugovremeno upravljaju ambasadorke SAD, uz asistenciju britanskih koleginica, predstavnika EU i sjevernoatlantske vojne organizacije.
Naša otadžbina je Zapadu potrebna samo kao antisrpska, antipravoslavna i antiruska narkotranzitna destinacija CIA-e i NATO pakta.
Koje su glavne karakteristike EU, organizacije u koju hrle Mandić, Knežević, Joković i njihovi stranački doglavnici, izražavajući i spremnost da na svojim plećima nose poslanike DPS-a i ostale opozicije do Brisela?! Ovo i pored činjenice što su u EU sve izraženiji totalitarizam, antiruski i antisrpskim fanatizam, kao i unutrašnji sukobi zbog kojih se nalazi u fazi raspadanja?! Naravno radi unosnog uhljebljenja na visokim državnim funkcijama i po upravnoj dubini!
1.Lažnu državu RK priznale su 22 od 27 članica EU. To je otvoreno nepoštovanje teritorijalne cjelovitosti Srbije, što se garantuje obavezujućom Rezolucijom 1244 Savjeta bezbjednosti UN, od 10.juna 1999.godine.
- EU se zalaže za unitarnu (islamsku) BiH, bez Republike Srpske.
- U satanističkoj i zločinačkoj agresiji NATO pakta na Saveznu Republiku Jugoslaviju (SRJ) učestovalo je 16 njegovih članica (nijesu učestovale samo Grčka, Island i Luksemburg). Od toga su 9 članica bile istovremeno i članice EU (Njemačka, Francuska, Italija, Holandija, Španija, Belgija, Danska, Portugalija, kao V.Britanija (Ujedinjeno Kraljevstvo, kojoj je prestalo članstvo u EU, 2020.godine). Znači agresiju su izvršile najveće i najuticajnije članice EU, što je očigledan dokaz političkog, bezbjednosnog i personalnog identiteta EU i NATO-a. EU = NATO! A NATO pakt je najveća teroristička planetarna organizacija.
Za agresiju nije upućena nijedna riječ izvinjenja, niti je izražena spremnost da se nadoknadi nemjerljiva materijalna šteta.
- U EU se veliča fašizam (nacizam). Krivotvori se istorija 20. vijeka, naročito u vezi Drugog svjetskog rata. Umanjuje se ključni doprinos SSSR-a (Rusije) u pobjedi nad nacističkom Njemačkom i njenim satelitima. Veličaju se fašisti, a spomenici ruskim oslobodiocima iz Drugog svjetskog rata se ruše.
Ovome i zvanična Crna Gora da je svoj „doprinos“. Dana 18.decembra 2024.godine, Generalna skupština Ujedinjenih nacija (UN) osvojila je rezoluciju o borbi protiv veličanja nacizma. Crna Gora je bila protiv?! U tekstu Deklaracije koji je pripremila Rusija, preporučuje se državama da preduzmu konkretne mjere, uključujući zakonodavnu i obrazovnu oblast, kako bi se spriječila revizija istorije i rezultata Drugog svjetskog rata. Najoštrije se osuđuje veličanje i propaganda nacizma i preporučuje se da se zabrani „svaka svečana proslava“ nacističkog režima i njegovih saveznika. Falsifikovanje istorije.
- U EU vladaju dvostruki standardi. Osuđuje se ruska „agresija na Ukrajinu“, ali ne i SAD i izraelska agresija na Iran. Zatvaraju oči i na izraelski genocid nad Palestincima u pojasu Gaze. Njemački kancelar Fridrih Merc je. čak, izjavio da Izrael „obavlja prljavi posao za nas“?!
- LGBT+ populacija ponosno paradira zadnjicama. Propagira se tzv. politički homoseksualizam koji razara tradicionalni moral i prirodnu porodicu .
- Državnici i političari koji poštuju i sprovode interese svojih država članica (Viktor Orban, Robert Fico, Marin le Pen, Kalin Đorđesku…) se šikaniraju, pa se čak i organizuju i atentati na njih. Nezakonitim i činjenično neutemeljenim presudama sudova (sudski terorizam) sprečava se njihova kandidatura na izborima.
- EU, SAD, V. Britanija i NATO pakt su glavni sponzori islamskog, albanskog i hrvatskog integralizma na Balkanu koji opasno ugrožavaju teritorijalni integritet Crne Gore i Srbije, kao i opstanak Republike Srpske. Geopolitički ciljevi državnih i političkih predstavnika muslimana (Bošnjaka, koji su, nažalost, mahom srpskog porijekla) i Albanaca na Balkanu, a koji se poklapaju sa interesima Zapada, su stvaranje „velike Bosne“, kao unitarne države (BiH, sa Raškom oblašću i sjevernim dijelom Crne Gore), „velike – prirodne Albanije“ (koja obuhvata i djelove Crne Gore, Kosovo i Metohiju, jug Srbije, zapadni dio Sjeverne Makedonije i sjeverozapadnu Grčku), kao i „velike Hrvatske“ sa Bokom Kotorskom i Crnogorskim primorjem (do Budve) u svom sastavu.
Geostrateški cilj Zapada jeste da se „zapadni“ Balkan politički, bezbjednosno (vojno), ekonomski, idejno i kulturno integriše u njihovu neoliberalnu koloniju. To, posledično, znači, ne samo narušavanje teritorijalne cjelokupnosti Crne Gore, razaranje nacionalnog i vjerskog srpsko – crnogorskog identiteta, tradicionalne (prirodne) porodice i našeg moralnog koda.
Po Džordžu Sorošu (1930, američkom berzanskom špekulantu), „Balkan (nakon NATO agresije) ne smije da se rekonstruiše na osnovu nacionalnih država.“ Države na Balkanu, odnosno „marionetske mikro tvorevine“, treba staviti pod protektorat EU koja je „dužna da razvije svoj kišobran nad cijelim regionom“, u uslovima „moćnog vojnog prisustva NATO“.
Mandić, Knežević, Joković i njihovi stranački doglavnici pravdaju svoje tekuće koaliciono partnerstvo obmanom građana da bi se, u protivnom, Milo Đukanović vratio na vlast?! Zato, imamo paradoksalnu situaciju: učešćem u Spajićevoj Vladi, NSD, DNP i SNP sprečavaju povratak Đukanovića i DPS-a na vlast tako što sprovode njihovu politiku?! Situacija je takva kao da Đukanović nikad nije ni odlazio sa vlasti?! Zašto? Zato što u pogledu spoljne politike i odnosa prema ključnim interesima Srba i Crnogoraca koji govore srpskim jezikom Đukanović = Spajić = Bečić = Ibrahimović = Abazović = Mandić, Knežević i Joković?!
Šta se, suštinski, promijenilo od ulaska srpskih i prosrpskih stranaka u Spajićevu Vladu? Ništa! Simbolični, manjinski, crnogorski jezik (politički preimenovani srpski jezik) je i dalje službeni jezik, a većinski srpski jezik je sveden na nedefinisani status jezika u službenoj upotrebi. Ćirilica je istjerana iz javnog života. Protivno principu istorijske istine, crnogorska prošlost, kao neodvojivi dio svesrpske istorije, se postojano krivotvoruje. Priznaje se lažna država RK. Državna zastava Crne Gore je i dalje krivotvorena istorijska crnogorska (srpska) ratna zastava. Dvije trećine himne čine stihovi ustašoljuba Sekule Drljevića! Crna Gora je na neustavan način pristupila NATO paktu koji je nanio i nanosi nemjerljivo zlo Srbiji, Crnoj Gori, Republici Srpskoj i srpskom narodu u cjelini. To ni NSD, DNP i SNP više ne osporavaju! I dalje su na snazi skupštinske rezolucije o „komunalnom genocidu“ u Srebrenici kojima se implicitno, zaobilazno ali dovoljno jasno, srpskom narodu pripisuje karakter genocidnosti.
Pokazalo se tačnim da u Spajićevoj Vladi srpske i prosrpske partije mogu participirati samo ako se odreknu ključnih političkih ciljeva: protivljenja članstvu Crne Gore u NATO-u kojem je neustavno pristupila, promjena državnih simbola, opozivanju odluke o priznanju lažne države RK, ukidanja sankcija Rusiji, temeljno razvlašćevanje Đukanovićeve mafijaške hobotnice…
Jednom riječju, učešće Srba u Spajićevoj antisrpskoj i antiruskoj Vladi nema moralnog opravdanja, niti doprinosi ostvarivanju njihovih vitalnih nacionalnih interesa. Naprotiv!
Zato je tekuće koaliciono partnerstvo NSD, DNP i SNP izdaja srpskih, a time i crnogorskih, vitalnih nacionalnih interesa. Učešćem u sadašnjoj parlamentarnoj većini, te partije (kao politički dekor) daju legitimitet (podršku, opravdanje) antisrpskoj, antiruskoj i euronatovskoj politici Spajićeve 44. Vlade.
Paradoksalno je da su NSD, DNP i SNP prelećele u montenegrinsko (dukljansko) jato sada, kada Rusija pobjeđuje u Ukrajini u sveopštem neoružanom ratu sa satanističkim, trulim i razvratnim Zapadom (biblijskom zvijeri sa oznakom 666). Jednostranim prekidom prijateljskih odnosa sa Rusijom i neustavnim pristupanjem NATO paktu, crnogorske vlasti više nemaju efikasan državni mehanizam suprotstavljanja puzajućem albanskom, islamskom i hrvatskom integralizmu na štetu teritorijalnog integriteta Crne Gore.
Marionetsko euroatlantsko crnogorsko državno i partijsko – parlamentarno rukovodstvo ništa ne čine da se sačuva država Crna Gora. Naprotiv, svojim javnim i tajnim djelovanjem, uveliko pomažu ostvarivanju velikoalbanskog, velikohrvatskog i panislamskog (bošnjačkog) sna. Djelovi Crne Gore, pretežno naseljeni albanskim stanovništvom, faktički postaju djelovi Albanije.
Poluostrvo Prevlaka je prepušteno Hrvatskoj. U strahu od tobože velikog hrvatskog ucjenjivačkog kapaciteta na putu Crne Gore ka EU, svjedoci smo ponižavajućeg ponašanja Spajićeve Vlade prema velikohrvatskim, neoustaškim ispadima na štetu crnogorskih interesa.
Na čelu naše države su osobe bez neophodnog državničkog iskustva i patriotske odgovornosti i bez geopolitičke svijesti da je planetarna prevlast Zapada stvar prošlosti, kao i bez želje za uvažavanjem istorijskih pouka o našim državnim i nacionalnim, prijateljima i neprijateljima. Izostaje državnički odgovorno postupanje crnogorske vlasti, kako bi se na najbolji mogući način zaštitili interesi Crne Gore i njenih građana. Vodeći pripadnici crnogorske vlasti, kao zapadne marionete, dresirani su da postupaju protivno našim državnim i nacionalnim interesima.
Zato je neophodno političko – izborno objedinjavanje državotvornog naroda (Srba i Crnogoraca koji govore srpskim jezikom) radi odbrane vjekovne istorijske Crne Gore i vraćanja vjekovnoj zaštitnici – Rusiji. Prioritetno se nameće formiranje (za sada, najvjerovatnije, opozicionog) jedinstvenog političkog subjekta (partija, pokret, savez…), pod ruskim pokroviteljstvom i finansiranjem koji bi objedinio biračko tijelo i bio sve uticajniji faktor na crnogorskoj političkoj sceni, te nepokolebljivo istrajavao na ostvarivanju ključnih opredjeljenja od vitalnog nacionalnog značaja i presudno važnih za opstanak države Crne Gore. Kada se jednog jutra probudimo u „krnjoj“ euronatovskoj Crnoj Gori biće kasno.
Drugim riječima, neophodno je ostvariti političko – biračko jedinstvo formiranjem političkog subjekta koji bi, iskrenim zastupanjem interesa Srba i Crnogoraca koji govore srpskim jezikom u Crnoj Gori, kao i svesrpskih interesa, imao nepodijeljenu podršku srpskog i prosrpskog biračkog tijela.
Ovome za pravo daju i rezultati popisa iz 2023.godine. Prema javno objavljenim podacima, u Crnoj Gori ima 623.633 stanovnika. Od toga su Srbi 32,93 odsto, a Crnogorci 41,12 odsto. Srpskim jezikom govori 43,18 odsto građana, a 34,52 odsto crnogorskim jezikom. Međutim, realniji podaci se dobijaju ako se broj Srba, Crnogoraca i srpskojezičkog stanovništva samjeri sa brojem državljana Crne Gore – 565.804. Rezultat je da srpskim jezikom (Srbi, Srbi – Crnogorci i Crnogorci – Srbi) govori 47,93 odsto građana. Kao Srbi (računajući i Srbe – Crnogorce, odnosno Crnogorce – Srbe) su se izjasnili 36,3 odsto popisanih, a kao Crnogorci 45,3 odsto.
Politički predstavnici Srba i srpskojezičkih Crnogoraca dužni su da iskazuju javno jasno protivljenje postojećoj situaciji u Crnoj Gori i da, na miran i demokratski način, izražavaju svoju nacionalnu i građansku samosvijest. Sinekure (namještenja, uhljebljenja na državnim i upravnim funkcijama) ne smiju biti važnije od časnog zastupanja njihovih interesa.
Ignorisanjem vitalnih interesa većinskog državotvornog stanovništva (Srba i srpskojezičkih Crnogoraca) opasno se ugrožava stabilnost države Crne Gore!
Da bi Crna Gora kao država imala budućnost, neophodno je da se Srbi proglase konstitutivnim narodom u Crnoj Gori, da srpski postane službeni jezik a ćirilica glavno pismo, da se državni simboli usklade sa obilježjima istorijske Crne Gore (grb i zastavu treba uskladiti sa rešenjima iz prvog crnogorskog Ustava iz 1905.godine), da prestane članstvo Crne Gore u NATO paktu, da se opozove odluka o priznanju lažne države RK…
Da bi se naprijed navedeno ostvarilo, a kako je važeći Ustav, u postojećim političkim okolnostima nepromjenljiv, neophodno je da se srpskojezička državotvorna većina izborno pretvori u parlamentarnu većinu koja bi, kao ustavotvorna skupština, donijela novi ustav, putem tzv. ustavnog diskontinuiteta. Uostalom, na takav način je donesen i važeći Ustav, 2007.godine, a ne u skladu sa odredbama Ustava iz 1992.godine.
Još jednom ponavljam da su srpstvo, pravoslavlje i pokroviteljstvo Rusije suštinska obilježja crnogorstva i glavni faktori očuvanja teritorijalne cjelovitosti Crne Gore. Bez srpskih i pravoslavnih temelja nema ni crnogorstva ni Crnogoraca!
Nužno je čvrsto povezivanje Crne Gore sa našom vjekovnom zaštitnicom Rusijom. To je jedina garancija opstanka Crne Gore, odnosno očuvanja njene teritorijalne cjelovitosti. Bezbjednosna zaštita od strane Rusije, ruske investicije i prihodi od ruskih turista dovoljna su garancija našoj državi i zamajac privrednog razvoja.
Bogu se molim i Svetiteljima našim da što prije dođemo svijesti da smo i nacionalno (i Srbi i Crnogorci) i državno opasno ugroženi i da nas može spasiti samo čvrst politički, ekonomski i vojni savez sa vjekovnom zaštitnicom Rusijom!
Rusija će pobijediti u ratu sa zapadnom „Imperijom zla“, a EU i NATO će se raspasti!
Srbi i Crnogorci koji govorite srpskim jezikom, osvijestimo se i glasajmo samo za one koji će iskreno zastupati naše i istinske interese države Crne Gore, a ne kolonijalne interese Zapada!
Opominjimo se kletvom Svetog Petra Cetinjskog, Svetitelja Srpskog, ali i utemeljitelja crnogorske države, i poštujmo njegov amanet: „Moli se Bogu i drži se Rusije!“
S vjerom u Boga, srpsko – ruske Svetitelje, istorijsku viševjekovnu državu Crnu Goru i Svetu Rusiju!
Milan Gajović, Podgorica
