„Vlade su jedra, narod vjetar, država lađa, vrijeme more.“ (Ludvig Berne (Ludwig Börne), 1786 – 1837, njemački književnik)
„Vođa: Svi za mnom, i ja ću vas odvesti iz novembra u decembar!“ (Karel Čapek, 1890 – 1938, češki pisac i novinar)
„Vođa je kao daljinski upravljač – čim ga pritisnu, mijenja program.“ (Nepoznati autor)
Kako su saopštili mediji, na Samitu u Tirani, 6.decembra 2022.godine, 27 lidera članica EU i šest njihovih „zapadnobalkanskih“ kolega usvojili su (antiruski i antisrpski) dokument „Deklaracija iz Tirane: Samit EU – Zapadni Balkan“.
Deklaracijom se pozivaju „partneri regiona da ostvare brz i održiv napredak ka potpunom usklađivanju sa zajedničkom spoljnom i bezbjednosnom politikom EU i da djeluju u skladu sa tim, uključujući restriktivne mjere EU (sankcije Rusiji – M.G.).“
Na Samitu u Tirani, Srbiju je predstavljao predsjednik A. Vučić. I zvaničnici EU su potvrdili da su se sve države „Zapadnog“ Balkana, uključujući i Srbiju, saglasile sa Deklaracijom, odnosno da su je usvojile bez rezervi na ponuđeni tekst.
Vučić se prethodno, tobože, premišljao da li da prisustvuje Samitu, ali je, „zbog velike štete koju bi mogla Srbija da pretrpi“, ipak odlučio da ode na taj skup.
„Ne mogu ni da sedim, ni stojim iza te Deklaracije, jer nisam pisao Deklaraciju, ali moram da kažem da se nismo saglasili sa sankcijama Rusiji, a nismo ih ni uveli…“
Međutim, tekstovi deklaracija ili rezolucija se usaglašavaju ranije, zbog čega su i vlasti Srbije bile unaprijed upoznate sa odredbama ovog Dokumenta i pristale na njih.
Deklaracija nije pravno obavezujući dokument, ali je obavezno uputstvo za vođenje spoljne politike Srbije u narednom periodu, na putu „EU bez alternative“. Ponovimo još jednom da je Vučić uzurpirao, prije svega, izvršnu vlast, ali i zakonodavnu i duhovnu (pravoslavno – crkvenu), a zarobio je i sudsku vlast. On, neustavno i samovlasno, određuje osnove i pravce (prozapadne) spoljne politike Srbije i nalaže njeno sprovođenje, predstavlja Srbiju na međunarodnim skupovima u svojstvu premijera i preuzima pogubne obaveze po Srbiju protivno ubjedljivo većinskom raspoloženju građana.
Analizom relevantnih djelova Deklaracije, sagledajmo, detaljnije, sa čime se predsjednik Srbije Aleksandar Vučić (u)saglasio i time obavezao državu Srbiju, njene vlasti i građane:
„1. Eskalacija agresorskog rata Rusije protiv Ukrajine ugrožava evropski i globalni mir i bezbjednost…“…
Komentar: Ovime Vučić još jednom obavezuje vlasti Srbije na uvođenje sankcija EU prema Rusiji. On, postojano, još od svog ustoličenja kao zamjenika premijera, vodi antirusku politiku. Srpske vlasti su se redovno pridruživale osudama Rusije kao agresora na Ukrajinu i podržale sve zapadne antiruske rezolucije u UN i u okviru EU i Savjeta Evrope. Sankcije Rusiji još uvijek nijesu uvedene samo zbog golog Vučićevog straha za sopstveni opstanak na vlasti.
I poslije raspada SSSR-a, zapadni megakapitalistički „vladari iz sjenke“, lideri „duboke države“ vode neprekidni, agresivni, hibridni (mrežni ili mrežnocentrični) rat radi „stezanja omče oko kontinentalne mase Rusije“. Nakon legitimne vojne operacije u Ukrajini, Rusija i ruski narod su, za Zapad, stavljeni van zakona. Zapad (a time i EU) se, u odnosu na Rusiju svrstao na ekstremno neprijateljsku stranu, čime su i članice EU za Rusiju postale „neprijateljske zemlje“.
„4. Zajednički nastup sa EU je jasan znak strateške orijentacije partnera, pogotovu sada kada Rusija eskalira svoj agresivni rat protiv Ukrajine…ponovo apelujemo na njih („zapadnobalkanske“ partnere – M.G.) da ostvare brz i trajan napredak ka punom prilagođavanju zajedničkoj spoljnoj i bezbjednosnoj politici EU (ZBSP) da djeluju prema njoj, uključujući u pogledu restriktivnih mjera EU…“
Komentar: (U)saglašavanjem sa ovim stavom Rezolucije, još jednom je potvrđeno strateško opredjeljenje vlasti Srbije za „evropske integracije i članstvo u EU“, protivno opredjeljenju velike većine biračkog tijela SNS-a i SPS-a, kao i velike većine građana – nosilaca suvereniteta. Ovo ukazuje na pripremu Vučićeve vlasti da se, u skoroj budućnosti, samoubilački pridruži sankcijama Zapada (prije svega, SAD, V. Britanije i EU) protiv Rusije.
„9. Nastavljamo da u potpunosti podržavamo napore Visokog predstavnika EU i specijalnog predstavnika EU za dijalog Beograda i Prištine…i od obje strane očekujemo konkretan napredak ka sveobuhvatnom i legalno obavezujućem sporazumu o normalizaciji njihovih odnosa…“
Komentar: Srbi na Kosovu i Metohiji su izloženi višestrukom sinhronizovanom nasilju (Zapada i vlasti lažne države „Republike e Kosoves“), u cilju njihovog zastrašivanja i izgona, te stvaranja etnički čiste albanske teritorije. Tzv. „Kosovska policija“ je upala na sjever KiM, blokira administrativne prelaze prema centralnom dijelu Srbije, zlostavlja i nezakonito hapsi Srbe, protivpravno plijeni vino porodice Petrović, u Velikoj Hoči, upada u objekat velike brane na jezeru Gazivode…Očito je da je Zapad (koristeći preokupiranost Rusije vojnom intervencijom u Ukrajini) krenuo da nasilno, vojnim i policijskim sredstvima, očisti Kosovo i Metohiju od Srba i sprovede ujedinjenje lažne države „Republika e Kosovës“ i Albanije.
Istovremeno se Srbiji nudi Šolc – Makronov predlog sporazuma o KiM koji predviđa, podstiče i oročava dalje razdržavljenje Srbije na KiM, kao i prestanak suprotstavljanja Srbije punom međunarodnom subjektivitetu lažne države „Republika e Kosovës“, prije svega, njenom učlanjenju u UN. Cilj plana i Deklaracije iz Tirane je da se Balkan politički, bezbjednosno i ekonomski potpuno integriše u cjelovitu (neo)liberalnu zapadnu koloniju, sa dvije albanske države i unitarnom BiH bez Republike Srpske. U tom cilju sprovode se diplomatski i ekonomski pritisci najmoćnijih zapadnih država, a već se primjenjuje i, gore pomenuto, vojno-policijsko nasilje na KiM.
Za navedeno ogromnu odgovornost, svojom dodvorničkom politikom Zapadu i stalnim popuštanjem, snosi A. Vučić. U svojim tekstovima sam više puta upozoravao da su ga zapadni megakapitalisti – vladari iz sjenke (Orvelov „Veliki Brat“) doveli (instalirali) na vlast sa osnovnim zadatkom da se Srbija samoamputira, odnosno da njena vlast postepeno (puzajući) priznaje nezavisnost lažne države „Republika e Kosovës“, te da Srbija, jednostrano, raskine ugovorne odnose i prijateljske veze sa Rusijom.
Sporazumi koje je Vučićeva vlast potpisala ili postigla, u okviru EU ili pod pokroviteljstvom SAD, V. Britanije i EU, značili su sve veće razdržavljenje Srbije (razvlašćivanje nadležnih državnih organa) na Kosovu i Metohiji. Lažna vojna neutralnost je samo paravan za puzajuće integrisanje u zločinački, teroristički i okupatorski NATO pakt. Vučić ne snosi samo političku odgovornost za pogubnu spoljnu i bezbjednosnu politiku, nego i krivičnu odgovornost za najmanje dva teška krivična djela, propisana Krivičnim zakonikom (KZ), počinjena u produženom trajanju, i to: Priznavanje kapitulacije ili okupacije (član 306) i Ugrožavanje teritorijalne celine (član 307). Takva postupanja su se nekad s pravom nazivala aktima veleizdaje.
Cilj Vučićeve politike je bio i jeste i da se kod građana Srbije (prije svega, Srba) izazove osjećaj pomirenja sa gubitkom KiM, te osjećaj uzaludnosti otpora planovima Zapada za amputaciju Srbije.
„EU bez alternative“ je put ka dezintegraciji Srbije. Odvajanje KiM bilo bi samo početak tog procesa. Srbija može ostati cjelovita jedino u savezu sa Rusijom, i uz poštovanje Rezolucije 1244 Savjeta bezbjednosti UN, čiji su jedini garanti Rusija i Kina. Koliko puta treba ponoviti notornu činjenicu: SAD, V. Britanija i najmoćnije članice EU („Imperija zla i laži“) postojano vode neprijateljsku politiku prema Srbiji i srpskom narodu.
Vučićeva vlast nekritički podržava i podstiče inicijative koje olakšavaju stvaranje tzv. Velike ili „prirodne“ Albanije („Otvoreni Balkan“ i sl.). i pored činjenice da se Albanija i lažna država „Republika e Kosovës“, bez protivljenja Zapada, sve više pravno, ekonomski i politički integrišu.
Zajedničko traženje rešenja za negativne uticaje ruskog agresorskog rata protiv Ukrajine…
„12. Novi paket EU za energetsku podršku vrijedan 1 milijardu evra u bespovratnim sredstvima koji može da rezultira u investicijama vrijednim 2,5 milijardi evra, pomoći će Zapadnom Balkanu u ublažavanju uticaja energetske krize i ubrzati će energetsku tranziciju…Sredstva su namijenjena investicijama koja podržavaju energetsku tranziciju i nezavisnost (od Rusije – M.G.)…
13. …Plan REPower EU će da pomogne da se smanji zavisnost EU i Zapadnog Balkana o ruskom gasu…“
Komentar: Vučićeva vlast bespogovorno ispunjava naloge EK o smanjenju zavisnosti Srbije od snabdijevanja prirodnim gasom iz Rusije, u korist zapadnih kompanija (koje se rukovode isključivo profitom), bez obzira što je to pogubno po Srbiju. U diversifikaciju snabdijevanja gasom vlasti Srbije ulaze iako znaju da će to biti mnogo skuplje nego sada preko „Gasproma“. Građani Srbije se, simboličnim finansijskim mamcima, obmanjuju da će smanjenje zavisnosti od jednog dobavljača (čitaj: Gasproma) tobože povećati energetsku bezbjednost Srbije, ali namjerno, bez precizne računice vlasti koliko će ih to dodatno koštati.
24. „EU i Zapadni Balkan dijele brojne, bezbjednosne izazove koji zahtijevaju koordiniranu akciju što je u kontekstu rata protiv Ukrajine postalo još značajnije. EU i Zapadni Balkan odlučni su da dalje jačaju saradnju o temeljnim bezbjednosnim i odbrambenim pitanjima, uključujući na operativnom nivou…“
Komentar: Ovo predstavlja pristanak Vučićeve vlasti na potpuno prihvatanje i operativnu realizaciju NATO bezbjednosnog koncepta i na „Zapadnom“ Balkanu koji podrazumijeva integraciju u taj Pakt unitarne BiH i Srbije bez KiM?!
Kako su prenijeli mediji, u obraćanju javnosti, povodom situacije na Kosovu i Metohiji, 10.decembra 2022.godine, Vučić je, pored ostalog, kazao:
„Mi smo danas usaglasili tekst zahtjeva kojim ćemo, u skladu sa Rezolucijom 1244, uputiti komandantu KFOR-a da obezbedi raspoređivanje pripadnika vojske i policije Srbije na teritoriji Kosova.“
Šta piše u Rezoluciji 1244 Savjeta bezbjednosti UN, od 10.juna 1999.godine?
„…4. Potvrđuje se da će poslije povlačenja dogovorenom broju jugoslovenskog i srpskog vojnog i policijskog osoblja biti dozvoljen povratak na Kosovo radi obavljanja dužnosti u skladu sa aneksom 2;…“
A u Aneksu 2 je, između ostalog, predviđeno:
„…6. Nakon povlačenja dogovorenom broju jugoslovenskog i srpskog osoblja će biti dozvoljeno da se vrati i obavlja sledeće funkcije:
-Vezu sa međunarodnom civilnom misijom i međunarodnim bezbjednosnim prisustvom;
-Obilježavanje /čišćenje minskih polja;
-Održavanje prisustva na mjestima srpske kulturne baštine;
-Održavanje prisustva na glavnim graničnim prelazima…“
Obraćanje Vučića i vlasti Srbije komandantu KFOR-a (skraćenica od eng. Kosovo Force) da odobri povratak „srpskog vojnog i policijskog osoblja“ na Kosovo i Metohiju je ponižavajuće i pogrešno najmanje iz dva razloga:
1) Međunarodno bezbjednosno prisustvo na Kosovu i Metohiji oličeno je u KFOR-u = NATO pakt koji je izvršio monstruoznu zločinačku agresiju na SRJ i okupirao svetu srpsku zemlju?! Dosadašnji pripadnici KFOR-a su samo iz zemalja članica NATO-a ili iz zemalja koje su pristupile programima partnerstva sa tim Paktom.
2) Po Rezoluciji 1244, komandant KFOR-a nije ovlašćen za odobravanje povratka srpskih vojnika i policajaca na KiM. To pitanje je u isključivoj nadležnosti Savjeta bezbjednosti. Međutim, ni obraćanje tom organu ne bi pomoglo, jer su tri članice SB sa pravom veta (SAD, V. Britanija i Francuska), uz Njemačku, glavni sponzori lažne države „Republika e Kosovës“.
Ali, ono što je najbolnije, obraćanjem KFOR-u, Vučić je priznao pogrešnost i pogubnost njegovog i Dačićevog Briselskog sporazuma kojim je, između ostalog, predviđeno protivustavno odricanje Srbije od vršenja policijske kao dijela upravne vlasti, odnosno integracija srpske policije sa sjevera KiM u tzv. „kosovsku policiju“. U tekstu Briselskog sporazuma piše:
„…7. Na Kosovu će postojati jedinstvene policijske snage koje se zovu Kosovska policija. Sva policija na sjeveru Kosova će biti integrisana u okvir Kosovske policije. Plate će isplaćivati samo Kosovska policija…“?!
Ovime su Vučićeve vlasti Srbije pristale da tzv. „Kosovska policija“, u punom kapacitetu, vrši ovlašćena i na sjeveru Kosova i Metohije!
Nedvosmisleno proizilazi da je jedino spasonosno rešenje za Srbiju i srpski narod promjena Vučićeve vlasti. Kako to nije moguće ostvariti u okviru institucija sistema, preostaju samo, mirni i uporni, protesti građana kao nosilaca izvornog suvereniteta.
Svetu srpsku zemlju Kosovo i Metohiju, sa nemjerljivim duhovnim značajem i ogromnim prirodnim i društvenim bogatstvom treba reintegrisati u ustavni sistem Srbije pravnim i političko – diplomatskim sredstvima. Ali, kao garancija za to, neophodna je i respektabilna vojno – policijska sila Srbije. Zato je stvaranje vojnog saveza Srbije i Rusije neophodno i hitno! Teritorijalnu cjelovitost Srbija može sačuvati, a vojnu i energetsku bezbjednost ostvariti samo u savezu sa Rusijom.
Neophodno da, daj bože, nove vlasti Srbije upute dramatičan apel za spas predsjedniku Putinu i ruskom državnom rukovodstvu, nalik obraćanju regenta Aleksandra Karađorđevića svetom ruskom caru Nikolaju Drugom!
Podsjetimo se da se, u julu 2014.godine, regent obratio ruskom caru riječima:
„U ovim mučnim trenucima ja iznosim osećaje svoga naroda koji preklinje Vaše Veličanstvo da se zainteresuje za sudbinu Kraljevine Srbije.“
Car Nikolaj II je odgovorio, već 27.jula:
„…neka Vaše Veličanstvo bude uvjereno da…Rusija neće napustiti Srbiju…svi moji napori biće upereni na očuvanje dostojanstva Srbije…Ni u kom slučaju, Rusija neće biti ravnodušna prema sudbini Srbije.“
Poslušajmo savjet Svetog Petra Cetinjskog: Molimo se Bogu i držimo se Rusije!
Milan Gajović,
diplomirani pravnik sa advokatskim ispitom i diplomirani ekonomista, iz Podgorice,
12.decembar 2022.godine
