EKSKLUZIVNE FOTOGRAFIJE Peta godina bez mitropolita Amfilohija: Nigde ne dođe da zvona ne zvone!
Izvor:
Politički.rs, B92, Mondo.rs
Peta je godina od smrti mitropolita Amfilohija, u narodu poštovanog i voljenog Đeda. Svakim danom se oseća koliko je njegova smrt neizlečiva rana i gubitak za srpski narod, za srpsku veru i Srpsku crkvu. Dušmani, fukara, izdajnici i kukavice ponovo podigli glave jer nema Đeda da povede narod i zaustavi ovaj pogrom.
A njegova ljubljena Crna Gora, koju je na kratko vaskrsao, nikad nije bila ni crnja ni gora. I malo je onih koji ga nisu izdali.
Neka mu je večna slava i nezaborav.
Na godišnjicu smrti Mitropolita Amfilohija podsećaju nas ekskluzivne fotografije mitropolitovog kuma Mlađana Đorđevića koje je ranije preneo RuSerbia.com
Mitropolit crnogorsko-primorski Srpske pravoslavne crkve Amfilohije (Radović) upokojio se u miru 30. oktobra 2020. godine.
Foto: Privatna arhiva
Glavni ruski špijun, srpski političar Mlađan Đorđević, dostavio je našoj redakciji fotografije za pamćenje, kao i jednu (po običaju) značajnu i tajanstvenu – svoj novčanik.
Foto: Privatna arhiva
Mitropolit Amfilohije je bio Đorđevićev duhovni otac, ali i njegov kum.
U petak 30. oktobra 2020 godine u 8:20 časova, u Kliničko bolničkom centru Crne Gore, posle primanja Svete Tajne Pričešća, upokojio se u Gospodu Visokopreosvećeni Arhiepiskop Cetinjski Mitropolit Crnogorsko- Primorski i Egzarh svetoga trona Pećkoga g. Amfilohije“, objavila je te godine Mitropolija crnogorsko primorska.
Foto: Mitropolija crnogorsko-primorska
Mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije (Radović) je rođen na Božić 7. januara 1938. godine u Barama Radovića u Donjoj Morači, od oca Ćira i majke Mileve.
Amfilohije je potomak vojvode Mine Radovića, jednog od prvih plemenskih crnogorskih kapetana, koji je prisajedinio Moraču Crnoj Gori 1820. godine, piše portal Mondo.rs.
Budući mitropolit je proveo detinjstvo u patrijarhalnoj porodici, koja je ostala verna pravoslavnom načinu života i u vremenima narastajućeg ateizma pod komunističkom vlašću.
Duhovno ga uzdigli otac Justin i starac Pajsije
Osnovnu školu je završio u manastiru Morači, a Bogosloviju Sv. Save u Rakovici u Beogradu. Diplomirao je na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu 1962. godine. Uporedo sa Bogoslovskim fakultetom, studirao je klasičnu filologiju na Filozofskom fakultetu u Beogradu.
Veliki uticaj na duhovno uzrastanje mitropolita Amfilohija izvršili su Prepodobni otac Justin Popović, veliki bogoslov i duhovnik svetogorski starac Pajsije.
Posle završenog fakulteta, postdiplomske studije nastavlja u Bernu i Rimu, gde je magistrirao na Istočnom pontifikalnom institutu (1965). Odatle odlazi u Pravoslavnu Crkvu Grčke, gde boravi sedam godina i prima sveštenički čin.
On je u Atini u tom periodu odbranio doktorat o Sv. Grigoriju Palami, a posle godinu dana provedenih na Svetoj Gori, odlazi za profesora na Pravoslavni institut Sv. Sergija u Parizu, a od 1976. godine postaje docent, pa redovni profesor na Bogoslovskom fakultetu Sv. Jovana Bogoslova u Beogradu (kasnije Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta Univerziteta u Beogradu), na katedri za Pravoslavnu pedagogiju (katihetiku) sa metodikom nastave. U dva mandata bio je i dekan fakulteta.
Odlukom Nacionalnog komiteta društvenih nagrada Rusije 2001. godine odlikovan je i Ordenom Lomonosova, koji mu je uručen na svečanosti u Kremlju u prisustvu oko 4.000 uglednih zvanica. Za počasnog člana Slovenske akademije književnosti i umetnosti izabran je 2015. godine.
Govorio je grčki, ruski, italijanski, nemački i francuski jezik, dok je u naučnom radu koristio starogrčki, latinski i crkvenoslovenski.
Amfilohije na vrhu hijerarhije SPC-a
Printscreen/ Sputnjik
Sveti arhijerejski sabor SPC ga je izabrao maja 1985. godine za Episkopa banatskog. Ustoličen je u Vršcu 21. jula 1985. godine.
Odlukom Svetog arhijerejskog sabora SPC Episkop banatski Amfilohije je decembra 1990. godine izabran za mitropolita crnogorsko-primorskog sa sedištem na Cetinju, a svečano ustoličenje je izvršio patrijarh srpski Pavle sa episkopima 30. decembra 1990. godine u Cetinjskom manastiru.
Mitropolit Amfilohije je nosilac drevnih titula: Egzarh Sveštenog trona pećkog, kao i Arhiepiskop cetinjski.
On je bio član Svetog Arhijerejskog Sinoda SPC u više saziva.
Mitropolit Amfilohije je od samog ustoličenja krenuo u sveukupnu obnovu života Pravoslavne Crkve u Crnoj Gori.
Uz pomoć sveštenstva i naroda, podstakao je obnovu, kao i podizanje novih crkava i manastira. On je ubrzo po dolasku u Crnu Goru, na Cetinju osnovao Izdavačko-informativnu ustanovu „Svetigora“.
U službi duhovno-prosvetne misije, mitropolit Amfilohije je pokrenuo osnivanje velikog broja crkvenih horova, duhovnih centara i knjižara.
Mitropolit Amfilohije se pored teologije i filozofije bavi i esejistikom, prevodilaštvom i poezijom, a objavio je više dela.
On je bio član Udruženja književnika Srbije i Udruženja književnika Crne Gore, i dobitnik mnogih književnih nagrada.
Uticao i na politička i društvena dešavanja
Printscreen
Veliki uticaj Amfilohije je ostvario i na politički život u Crnoj Gori.
On je zaslužan u organizovanju litija i borbi protiv spornog crnogorskog zakona o slobodi veroispovesti, a višemesečne litije širom Crne Gore ostavile su veliki uticaj na izborne rezultate u toj zemlji.
Posle 30 godina Demokratska partija socijalista Mila Đukanovića je izgubila vlast u Crnoj Gori, a aktuelni mandatar za sastav nove crnogorske vlade Zdravko Krivokapić je na veče izborne pobede opozicije u Crnoj Gori otišao kod Amfilohija i poljubio mu ruku.
Inače, Amfilohije se često oglašavao i o drugim političkim i društvenim dešavanjima u Srbiji, pa je tako ostao upamćen u javnosti kao najveći glasnogovornik protiv Parade ponosa u Beograda, kada se uvek oglašavao pred taj događaj sa veoma oštrim izjavama.
On se do poslednjeg dana borio za SPC u Crnoj Gori, za Kosovo u sastavu Srbije, ali i očuvanje srpskog identiteta u Crnoj Gori.
Amfilhije je tokom rata na prostoru bivše Jugoslavije bio protiv raspada te zemlje i zagovarao je ujedinjenje srpskih teritorija.
Amfilohijev kum, prijatelj i učenik Mlađan Đorđević je podsetio prelepim stihovima na blaženopočivšeg vladiku.
„I sad, one ruke, od zukava grube, gologlavi starci prilaze da ljube. I na okrst Hristove cele vasione, sem izvan neba crne zemlje one, nigde ne dođe da zvona ne zvone!“
„И сад, оне руке, од зукава грубе,
гологлави старци прилазе да љубе.
И на окрст Христове целе васионе,
сем изван неба црне земље оне,
нигде не дође да звона не звоне!“ pic.twitter.com/QbAwADqJwC
