Iste su gazde Gaze i Srebrenice. Samo što su izvođači različiti kao i aršini u tretiranju zločina. Već decenijama uporno tvrdim da su, leševi na ulicama Bukurešta, Kuvajtske bebe, Markale, Račak, Srebrenica, hladnjače, 11. septembar 2001. godine događaji koji su promenili region i svet, kreirani u istoj kuhinji sa istim epilogom po navodne vinovnike.
U tom kontekstu pre par godina počelo je brutalno minimiziranje žrtava Jasenovca i drugih konc logora širom NDH-a.
Zločin u Srebrenici koji je lokalnog karaktera i odnosi se na ratne zarobljenike u odnosu na kontinuirano i sistematsko istrebljenje Srba u NDH je samo incident što ne umanjuje njegovu bestijalnost u kojoj su učestvovale odmetnute bezbedonosne strukture VRS po nalogu scenarista za razbijanje Srba kao što su 2014. iscenirali Majdan kako bi uvukli Ruse u Ukrajinsku poput SSSR-a u Avganistansku klopku.
Nemačkoj je dokazan nacizam i genocid nad Jevrejima. Istrebljavanje Srba, Roma, Poljaka, Čeha i drugih im je oprošteno, kao ustašama genocid nad Srbima. Čak su ih nove komunističke vlasti stavile u istu ravan sa od saveznika izdatim prvim pokretom otpora u Evropi pod komandom generala Mihailovića ekspresno osuđenog i tajno streljanog dok se arhi zločinac Ante Pavelić baškario po Argentini, a tvorac konc logora Jastrebarsko za srpsku decu u NDH Vjekoslav Luburić sve do sedamdesetih godina u Španiji živeo pod Frankovom zaštitom.
Već godinama smo opravdano izražavali bojazan od ovog bezočnog nasilja nad istinom koje je počelo pumpanjem broja stradalih u Srebrenici kako bi se donela deklaracija o genocidu i Republika Srpska proglasila genocidnom tvorevinom. Čekao se samo trenutak isto kao 1999. godine kada je bez dozvole Saveta Bezbednosti UN bombardovana Srbija. Za taj zločin ne da niko nije odgovarao već su nas umalo ubedili da su nas te bombe sa osiromašenim uranijumom ubijale direktno i sa zadrškom i danas umiremo od posledica, za naše dobro.
Kako svet nemo ćuti nad genocidom u Gazi gde stradaju masovno civili – do pre neki dan ubijeno je 14 hiljada dece, postavlja se pitanje : Da li Holokaust abolira Jevreje od genocida nad Palestinskom decom ? Što otvara mnoge nedoumice o povijesnoj autentičnosti mnogih događaja iz Drugog svetskog rata. Činjenica je da su većina saveznica Hitlerove Nemačke u istom stroju protiv Rusije. Što dodatno otežava položaj srpskog naroda koji je u vreme Drugog svetskog rata imao dva pokreta otpora, ali i kvinslišku vlast koja ni jednog vojnika nije poslala na Istočni front.
Stoga neka Francuzi, kojima je slavu vodeće pobednice Prvog svetskog rata donela mala Srbija, prebroje svoje dobrovoljce pod Lenjingradom i taj broj uporede sa brojem bojovnika De Golovog pokreta otpora. Masovni otpor neprijatelju, i doprinos u smanjenju borbene gotovosti Trećeg rajha pružile su Francuskinje iz čijih ljubavnih veza sa nemačkim “oslobodiocima” je rođeno preko 700 hiljada dece.
Zašto se i danas ćuti o desetinama hiljada pripadnika jevrejske zajednice takozvanih “mišlinga” ili mešanaca u nacističkim jedinicama. Ogroman broj je komandovao velikim formacijama od divizije, korpusa do armije.
“Ja ovde određujem ko je Jevrej”, brecnuo se Herman Gering na opasku o unapređenju Erharda Milha po ocu Jevreja u čin generala feldmaršala vazduhoplovsta.
Da su Srbi poput većine evropljana ratovali na Lenjingradu danas bi Kosmet bio srpski Jerusalim a zločin u Srebrenici bi marginalizovali poput onog u Donbasu.
Ne spadam u grupu zagovornika da su Srbi stariji od amebe, ali po svom kodu pripadaju drevnim narodima, što je još jedan motiv, da osim što su pravoverni, nestanu sa lica zemlje. Isti scenario za nestanak Srba, imala je Otomanska imperija, Austrougarsko i Nemačko carstvo, Engleska, Nacistička Nemačka kao i današnje vodeće globalističke sile koje su 1999. godine dozvolile da Lutfafe ponovo baca bombe na Beograd, vojno abolirale Nemačku.
Nije slučajno Donald Tramp rekao da je Kosmet izgubljen ali će pokušati da Srbe spasi od nestanka. Još dve nacije, jedna se formira uveliko, bela kuga, migracije reproduktivnig dela populacije, korupcija kao strategija i neće nas uskoro biti.
Dok su srpski srednjevekovni vladari donosili ukaze o jednakosti i slobodi podanika, pisali zakone, delili povelje čitko se potpisujući u Evropi je vladao varvarizam i robovlašće. I to je još jedna otežavajuća okolnost uz neprocenljivu kulturnu baštinu kao neoborivu tapiju o vlasništvu. Stoga je bivši kriminalni režim u Crnoj Gori Zakonom o verama i verskim zajednicama pokušao otimanjem hramova da izgradi identitet.
Samoukidanje srpskih institucija na KiM samo je još više podstaklo Nemačko – američki savez za otimanje Kosova i Metohije da nakon rezolucije 1244 pogaze i Dejtonski sporazum inicijativom o donošenju rezolucije o genocidu u Srebrenici i to ne u Savetu Bezbednosti gde im to neće uspeti zbog veta Rusije i Kine, već pred Generalnom skupštinom UN gde imaju većinu.
Ukidanjem Republike Srpske kao genociidne tvorevine otvara se sledeća faza rasparčavanja Srbije kroz visoku autonomiji Vojvodine kao etapu do samostalnosti u sklopu koje će se paralelno internacionalizovati Raška oblast odnosno pitanje takozvanog Sandžaka i Južne Srbije ili integracija tzv. Preševske doline u sastav amputiranig Kosova.
Kako Rusija kreće u konačni obračun u Ukrajini oko koje se “mentori i saveznici već trve”, zapad će pokušati da uz pacifikaciju bliskog istoka reši pitanje i male Rusije na Balkanu, uključujući i represiju nad proruskim strankama u Crnoj Gori.
